1. Pamiętaj, aby zawsze mówić do dziecka spokojnym głosem.
2. Nigdy nie używaj przy dziecku wulgaryzmów.
3. Nigdy nie strasz dziecka innymi osobami, np. „Zaraz przyjdzie tata, to zobaczysz”.
4. Nawet, gdy dziecko krzyczy, zachowaj spokojny ton głosu.
5. Zwracaj uwagę innym domownikom, gdy krzyczą w domu.
6. Gdy wołasz dziecko po imieniu, nie krzycz. Spokojnym tonem wypowiadaj jego imię. Gdy dziecko nie reaguje na imię, podejdź do niego i zapytaj, czy słyszało, że je wołasz. Jeśli odpowie, że tak, zapytaj, dlaczego nie podeszło do ciebie. Możecie później „zrobić zabawę”: Ty mówisz imię dziecka, a ono szybko podchodzi do ciebie.
7. Zawsze bądź konsekwentna, tzn. jeśli mówisz, np. „Nie dam ci teraz tej zabawki”, to nie powinnaś jej dawać. Powiedz, że dasz ją za 5 minut. Dziecko musi widzieć, że robisz tak, jak mówisz. Jeśli zrobisz inaczej niż powiedziałaś, dziecko przestanie ci ufać. Jeśli przestanie ci ufać, straci poczucie bezpieczeństwa we własnym domu.
8. Pamiętaj… Dziecko będzie zwracało się do ciebie z szacunkiem tylko wówczas, jeśli ty będziesz szanować swoją pociechę. Nigdy nie wolno ci przezywać dziecka
9. Zawsze, gdy dziecko chce ci coś powiedzieć, znajdź dla niego chwilę, by je wysłuchać. Jeśli naprawdę nie masz czasu, przeproś dziecko i powiedz, kiedy (określ czas) będziecie mogli porozmawiać. Oczywiście najlepiej jak najszybciej.
10. Zawsze dotrzymuj danego słowa. W ten sposób pokażesz dziecku, że jest dla ciebie ważne.
11. Chwal dziecko za każde dobre zachowanie. Gdy źle się zachowuje, możesz powiedzieć: „Jest mi bardzo smutno, że źle się zachowujesz”.
12. Co zrobić, gdy dziecko jest „niegrzeczne”, np. podczas zabawy?
Wyraz „niegrzeczne” specjalnie wzięłam w cudzysłowie, ponieważ mówimy, że dziecko jest niegrzeczne, ale ono po prostu nie rozumie, co to znaczy grzeczne. To my mamy „w głowie” jakieś określone normy zachowań, które niekoniecznie są adekwatne do danego etapu rozwoju dziecka.
Podejdź do niego/niej i przerwij zabawę (nawet, gdy będzie się wyrywać).
Przejdź z nim/nią do miejsca, w którym będzie mógł/mogła przez chwilę się wyciszyć. Zapytaj, czy wie, dlaczego przerwałaś zabawę. Jeśli nie będzie odpowiadać, sama wyjaśnij, dlaczego to zrobiłaś. Powiedz, np. „Źle zachowywałeś się/zachowywałaś się. Zabierałeś/aś bratu zabawkę. Krzyczałeś/aś”. Ponownie zapytaj, czy teraz wie, dlaczego przerwałaś zabawę. Dziecko powinno powiedzieć, co zrobiło źle. Jeśli nie będzie chciało powiedzieć, znowu powtórz: „Źle zachowywałeś się/zachowywałaś się ……”.
Dobrze byłoby powtarzać to tyle razy, aż dziecko samo powie, co zrobiło źle. Potem powiedz dziecku, że policzycie razem do 10 i chłopiec/dziewczynka będzie mógł/mogła wrócić do zabawy. Uprzedź go/ją, że jeśli znowu będzie się źle zachowywał/a, wrócicie tu. Zadbaj, aby dziecko przeprosiło cię za swoje zachowanie.
Pamiętaj, aby cały czas mówić spokojnym, ale stanowczym głosem.
13. Jeśli dziecko powie ci, np. „Nie lubię cię”, nie odpowiadaj: „Ja też cię nie lubię”. Pokaż, że jest ci smutno. Możesz powiedzieć, np.: „Jest mi bardzo smutno, że tak do mnie mówisz”.
14. Znajdź czas, aby codziennie wieczorem poświęcić około 10 minut i poczytać dziecku fragment książki przed snem. Dziecko powinno być już wtedy w łóżku. Gdy skończysz czytać, przytul i pocałuj swoje maleństwo, i powiedz mu coś bardzo miłego, np. „Kocham Cię”.
PS Możecie przyjść do szkolnej biblioteki i wspólnie wybrać książki, które będziecie czytać wieczorami.
15. Zwróć uwagę, aby dziecko nie jadło dużo słodyczy, ponieważ cukier
w nich zawarty jest często przyczyną agresji i nadpobudliwości, a poza tym sprzyja otyłości. A może razem coś upieczecie albo zrobicie, np. jakieś ciasteczka. Wówczas sprawisz dziecku wielką radość.